French

Detailed Translations for forcer from French to Dutch

forcer:

forcer verb (force, forces, forçons, forcez, )

  1. forcer (contraindre)
    dwingen; afdwingen; forceren
    • dwingen verb (dwing, dwingt, dwong, dwongen, gedwongen)
    • afdwingen verb (dwing af, dwingt af, dwong af, dwongen af, afgedwongen)
    • forceren verb (forceer, forceert, forceerde, forceerden, geforceerd)
  2. forcer (obliger; imposer; contraindre; brusquer)
    dwingen; forceren
    • dwingen verb (dwing, dwingt, dwong, dwongen, gedwongen)
    • forceren verb (forceer, forceert, forceerde, forceerden, geforceerd)
  3. forcer (attaquer; assaillir; imposer; )
    aanvallen; attaqueren; overvallen; bestormen
    • aanvallen verb (val aan, valt aan, viel aan, vielen aan, aangevallen)
    • attaqueren verb (attaqueer, attaqueert, attaqueerde, attaqueerden, geattaqueerd)
    • overvallen verb (overval, overvalt, overviel, overvielen, overvallen)
    • bestormen verb (bestorm, bestormt, bestormde, bestormden, bestormd)
  4. forcer (réussir à imposer; imposer)
    doordrijven
    • doordrijven verb (drijf door, drijft door, dreef door, dreven door, doorgedreven)
  5. forcer (enfoncer; décoder; détacher; ouvrir brusquement)
    openbreken; kraken; losbreken
    • openbreken verb (breek open, breekt open, brak open, braken open, opengebroken)
    • kraken verb (kraak, kraakt, kraakte, kraakten, gekraakt)
    • losbreken verb (breek los, breekt los, brak los, braken los, losgebroken)
  6. forcer (fracturer; ouvrir brusquement)
    openrukken
    • openrukken verb (ruk open, rukt open, rukte open, rukten open, opengerukt)
  7. forcer (obliger; s'obliger à)
    verplichten
    • verplichten verb (verplicht, verplichtte, verplichtten, verplicht)
  8. forcer
    opdwingen
    • opdwingen verb (dwing op, dwingt op, dwong op, dwongen op, opgedwongen)
  9. forcer (nécessiter; obliger; contraindre; )
    noodzaken tot
    • noodzaken tot verb (noodzaak tot, noodzaakt tot, noodzaakte tot, noodzaakten tot, genoodzaakt tot)
  10. forcer (arracher; extorquer; soutirer; commander)
    onttrekken; iem. afdwingen; ontrukken

Conjugations for forcer:

Présent
  1. force
  2. forces
  3. force
  4. forçons
  5. forcez
  6. forcent
imparfait
  1. forçais
  2. forçais
  3. forçait
  4. forcions
  5. forciez
  6. forçaient
passé simple
  1. forçai
  2. forças
  3. força
  4. forçâmes
  5. forçâtes
  6. forcèrent
futur simple
  1. forcerai
  2. forceras
  3. forcera
  4. forcerons
  5. forcerez
  6. forceront
subjonctif présent
  1. que je force
  2. que tu forces
  3. qu'il force
  4. que nous forcions
  5. que vous forciez
  6. qu'ils forcent
conditionnel présent
  1. forcerais
  2. forcerais
  3. forcerait
  4. forcerions
  5. forceriez
  6. forceraient
passé composé
  1. ai forcé
  2. as forcé
  3. a forcé
  4. avons forcé
  5. avez forcé
  6. ont forcé
divers
  1. force!
  2. forcez!
  3. forçons!
  4. forcé
  5. forçant
1. je, 2. tu, 3. il/elle/on, 4. nous, 5. vous, 6. ils/elles

Translation Matrix for forcer:

NounRelated TranslationsOther Translations
aanvallen accès; assaut; attaque; attaques; crises
afdwingen extorsion
attaqueren assaut; attaque
forceren imposer
kraken broyement
onttrekken démission; fait de retirer; retraite
VerbRelated TranslationsOther Translations
aanvallen agresser; assaillir; assiéger; attaquer; brusquer; contraindre; donner l'assaut à; faire violence; forcer; imposer; prendre d'assaut; s'élancer; se précipiter; se ruer; se ruer sur
afdwingen contraindre; forcer
attaqueren agresser; assaillir; assiéger; attaquer; brusquer; contraindre; donner l'assaut à; faire violence; forcer; imposer; prendre d'assaut; s'élancer; se précipiter; se ruer; se ruer sur
bestormen agresser; assaillir; assiéger; attaquer; brusquer; contraindre; donner l'assaut à; faire violence; forcer; imposer; prendre d'assaut; s'élancer; se précipiter; se ruer; se ruer sur submerger
doordrijven forcer; imposer; réussir à imposer
dwingen brusquer; contraindre; forcer; imposer; obliger contraindre à faire; forcer à faire; obliger à faire; pousser à faire
forceren brusquer; contraindre; forcer; imposer; obliger briser; déroger; interrompre; rompre; surcharger; transgresser
iem. afdwingen arracher; commander; extorquer; forcer; soutirer
kraken décoder; détacher; enfoncer; forcer; ouvrir brusquement craquer; critiquer; esquinter; faire un bruit de craquement; fêler; lancer des piques à quelqu'un; squattériser; violer domestic; éreinter
losbreken décoder; détacher; enfoncer; forcer; ouvrir brusquement fuir; s'enfuir; s'échapper; s'évader; se libérer avec force; se sauver; échapper; échapper à; éclater
noodzaken tot contraindre; contraindre à; forcer; forcer à; nécessiter; obliger; obliger à; pousser à
ontrukken arracher; commander; extorquer; forcer; soutirer
onttrekken arracher; commander; extorquer; forcer; soutirer
opdwingen forcer
openbreken décoder; détacher; enfoncer; forcer; ouvrir brusquement découvrir; ouvrir
openrukken forcer; fracturer; ouvrir brusquement
overvallen agresser; assaillir; assiéger; attaquer; brusquer; contraindre; donner l'assaut à; faire violence; forcer; imposer; prendre d'assaut; s'élancer; se précipiter; se ruer; se ruer sur prendre au dépourvu; prendre par surprise; surprendre
verplichten forcer; obliger; s'obliger à
ModifierRelated TranslationsOther Translations
overvallen arrivé

Synonyms for "forcer":


Wiktionary Translations for forcer:

forcer forcer
verb
  1. iemand tegen zijn wil iets opleggen
  2. een beslissing afdwingen

Cross Translation:
FromToVia
forcer dwingen coerce — to use force, threat, or intimidation in attempt to compel one to act against his will
forcer overweldigen; dwingen force — compel (someone to do something)
forcer forceren; afdwingen force — cause to occur, overcoming resistance
forcer dwingen; afdwingen erzwingenetwas (von jemandem) mit Zwang oder psychischem Druck erreichen
forcer dwingen zwingen — mit Gewalt zu etwas bringen

Related Translations for forcer