Summary
German to Dutch:   more detail...
  1. Kronen:
  2. krönen:
  3. Wiktionary:
Dutch to German:   more detail...
  1. kronen:
  2. kroon:
  3. Wiktionary:


German

Detailed Translations for krönen from German to Dutch

Kronen:

Kronen [die ~] noun

  1. die Kronen (Wirbel; Scheitel)
    de kruinen

Translation Matrix for Kronen:

NounRelated TranslationsOther Translations
kruinen Kronen; Scheitel; Wirbel

krönen:

krönen verb (kröne, krönst, krönt, krönte, kröntet, gekrönt)

  1. krönen
    kronen
    • kronen verb (kroon, kroont, kroonde, kroonden, gekroond)
  2. krönen
    bekronen
    • bekronen verb (bekroon, bekroont, bekroonde, bekroonden, bekroond)
  3. krönen

Conjugations for krönen:

Präsens
  1. kröne
  2. krönst
  3. krönt
  4. krönen
  5. krönt
  6. krönen
Imperfekt
  1. krönte
  2. kröntest
  3. krönte
  4. krönten
  5. kröntet
  6. krönten
Perfekt
  1. habe gekrönt
  2. hast gekrönt
  3. hat gekrönt
  4. haben gekrönt
  5. habt gekrönt
  6. haben gekrönt
1. Konjunktiv [1]
  1. kröne
  2. krönest
  3. kröne
  4. krönen
  5. krönet
  6. krönen
2. Konjunktiv
  1. krönte
  2. kröntest
  3. krönte
  4. krönten
  5. kröntet
  6. krönten
Futur 1
  1. werde krönen
  2. wirst krönen
  3. wird krönen
  4. werden krönen
  5. werdet krönen
  6. werden krönen
1. Konjunktiv [2]
  1. würde krönen
  2. würdest krönen
  3. würde krönen
  4. würden krönen
  5. würdet krönen
  6. würden krönen
Diverses
  1. krön!
  2. krönt!
  3. krönen Sie!
  4. gekrönt
  5. krönend
1. ich, 2. du, 3. er/sie/es, 4. wir, 5. ihr, 6. sie/Sie

Translation Matrix for krönen:

VerbRelated TranslationsOther Translations
bekronen krönen
kronen krönen
troon bestijgen krönen

Wiktionary Translations for krönen:

krönen
verb
  1. iemand tot koning of koningin maken door hem of haar in een ceremonie een kroon op het hoofd te zetten

Cross Translation:
FromToVia
krönen kronen crown — to place a crown on the head of
krönen kronen; bekronen couronnerceindre d’une couronne.



Dutch

Detailed Translations for krönen from Dutch to German

krönen form of kronen:

kronen verb (kroon, kroont, kroonde, kroonden, gekroond)

  1. kronen
    krönen
    • krönen verb (kröne, krönst, krönt, krönte, kröntet, gekrönt)

Conjugations for kronen:

o.t.t.
  1. kroon
  2. kroont
  3. kroont
  4. kronen
  5. kronen
  6. kronen
o.v.t.
  1. kroonde
  2. kroonde
  3. kroonde
  4. kroonden
  5. kroonden
  6. kroonden
v.t.t.
  1. ben gekroond
  2. bent gekroond
  3. is gekroond
  4. zijn gekroond
  5. zijn gekroond
  6. zijn gekroond
v.v.t.
  1. was gekroond
  2. was gekroond
  3. was gekroond
  4. waren gekroond
  5. waren gekroond
  6. waren gekroond
o.t.t.t.
  1. zal kronen
  2. zult kronen
  3. zal kronen
  4. zullen kronen
  5. zullen kronen
  6. zullen kronen
o.v.t.t.
  1. zou kronen
  2. zou kronen
  3. zou kronen
  4. zouden kronen
  5. zouden kronen
  6. zouden kronen
en verder
  1. heb gekroond
  2. hebt gekroond
  3. heeft gekroond
  4. hebben gekroond
  5. hebben gekroond
  6. hebben gekroond
diversen
  1. kroon!
  2. kroont!
  3. gekroond
  4. kronend
1. ik, 2. je/jij, 3. hij/zij/het, 4. we. 5. jullie, 6. zij/ze

Translation Matrix for kronen:

VerbRelated TranslationsOther Translations
krönen kronen bekronen; troon bestijgen

Related Words for "kronen":


Wiktionary Translations for kronen:

kronen
verb
  1. iemand tot koning of koningin maken door hem of haar in een ceremonie een kroon op het hoofd te zetten

Cross Translation:
FromToVia
kronen krönen crown — to place a crown on the head of
kronen krönen couronnerceindre d’une couronne.

kroon:

kroon [de ~] noun

  1. de kroon (koningskroon)
    die Krone
  2. de kroon (koningskroon)
    die Königskrone
  3. de kroon (tiara 6)
    die Krone; der Kopfschmuck

Translation Matrix for kroon:

NounRelated TranslationsOther Translations
Kopfschmuck kroon; tiara 6 hoofdsieraad; hoofdtooi; kralenkrans; krans; kransje
Krone koningskroon; kroon; tiara 6 helmpluim; pluim; tonsuur
Königskrone koningskroon; kroon hoofdsieraad; hoofdtooi; koningskroon; tiara

Related Words for "kroon":


Wiktionary Translations for kroon:

kroon
noun
  1. Botanik: Baumspitze, oberste Teil des Baumes
  2. ein auf dem Kopf getragener, zumeist goldener und mit Edelsteinen verzieren Ring, welcher von Herrschern als Zeichen der Macht und der Würde getragen wird

Cross Translation:
FromToVia
kroon Krone crown — royal, imperial or princely headdress
kroon Krone crown — imperial or regal power
kroon Kranz; Krone couronne — Traductions à trier suivant le sens
kroon zahnkrone couronne prothétique — médecine|fr Une prothèse dentaire remplaçant la couronne de la dent, permettant de protéger une dent qui est vivante ou non (dévitalisée).
kroon First; Gipfel; Wipfel faîte — Le comble, la partie la plus élever d’un bâtiment, d’un édifice.
kroon Höhe; First; Gipfel; Wipfel hautélévation, hauteur.