Singular: translate English

Summary

English to Dutch: more detail...

singular:
- enkelvoudig; enkel
- enkelvoud
Wiktionary:
- singular → enig, enige, uitzonderlijk, opmerkelijk, opmerkelijke, ongewoon, enkelvoudig, enkelvoudige
- singular → enkelvoud
- singular → enkelvoud, eigenaardig, gek, raar, vreemd, vreemdsoortig, wonderlijk, curieus, typisch, bijzonder, buitengewoon, bizar

English

Detailed Translations for singular from English to Dutch

Noun	Related Translations	Other Translations
enkel		ankle; foot joint
enkelvoud	singular
-	singular form
Adjective	Related Translations	Other Translations
enkel	singular	exclusively; just; only; sole; solitary
enkelvoudig	singular
-	curious; funny; odd; peculiar; queer; remarkable; rum; rummy; unique
Other	Related Translations	Other Translations
-	odd; peculiar

being a single and separate person or thing¹
- can the singular person be understood apart from his culture?¹
- every fact in the world might be singular...unlike any other fact and sole of its kind¹
beyond or deviating from the usual or expected¹
- singular behavior¹
unusual or striking¹
- such poise is singular in one so young¹
grammatical number category referring to a single item or unit¹
composed of one member, set, or kind¹
the single one of its kind¹
- a singular example¹
the form of a word that is used to denote a singleton¹

singular

adjective

being the only one of a kind
- singular → enig; enige
distinguished by superiority
- singular → uitzonderlijk; opmerkelijk; opmerkelijke
being out of the ordinary
- singular → ongewoon
grammar: referring to only one thing
- singular → enkelvoudig; enkelvoudige

noun

singular

noun

een woord dat in die vorm naar één voorwerp of mens verwijst of dat aanduidt dat slechts één persoon de handeling uitvoert
- enkelvoud → singular

Cross Translation:

From	To	Via
• singular	→ enkelvoud	↔ Einzahl — Linguistik: die grammatische Form, die Wörter annehmen, wenn von einem einzelnen Gegenstand die Rede ist
• singular	→ enkelvoud	↔ Singular — die Einzahl eines Wortes
• singular	→ enkelvoud	↔ singulier — (grammaire, fr) nombre (au sens grammatical) utilisé quand on veut parler d’une seule chose (ou d’une seul personne, d’un seul animal, etc.), par opposition au pluriel, qui est lui utilisé quand on parle de plusieurs choses (ou personnes, ou animaux, etc.).
• singular	→ eigenaardig; gek; raar; vreemd; vreemdsoortig; wonderlijk; curieus; typisch; bijzonder; buitengewoon; bizar	↔ singulier — Qui est différent ou particulier, qui ne ressembler pas aux autres.